28 March 2009

oh kucing

bile bukak cite pasal kucing ni sangat la banyak kisah aku dan kucing dan kawan2. biar aku tegaskan dahulu bahawa saye tak suke kucing. sudah sudah takyah nak cover2 ngaku je la takut kat kucing sebenarnye. sejak azali dari dalam perut mungkin aku da dilatih supaya takut kucing. ceh sesuke hati ko je. mak ko latih tak suke katak adelah sebab mak memang penakut tegar katak. bukan kucing.

entah la tapi geli geleman bile kucing tu nak melendet2 menggesel2 ekor nak tegak2 kat kaki aku badan nak tegang melengkung ke atas. aku tak paham nape mesti nak wat camtu. kot ye pun nak bemanja pilih la orang oit. da nampak aku tak berminat lagi nak tehegeh2. tarak paham bahasa punya kucing la lu. aku slalu sepak tendang ketuk kucing weyh. ye ye tau. dosa. nabi sayang kucing. tapi tapi tapi. tokleh tolong. kecuali ade orang bawa lari die dulu atau kene dengan aku. meremang bulu roma satu badan la bile kucing ade bedekatan. teutama-tama lagi bile nampak kucing tu belari kearah aku. anak kucing la yang bese camtu. huwooo. rase nak lari 100 meter tak cukup kaki ade. gile. siyes tak tipu. takut! geli! seram sejuk!


kisah 1:
kalau kat matrik dulu, tepi dobi jalan blakang bilik tutor nak balik blok c tu mesti ade sekor kucing suke dok area tu. bile balik makan dari blok b beramai dengan mereka yang ku sangat rindu skrg ini, pasti akan kedengaran kata2 nih "jauhkan kucing tu dari sya weyy". hahaha. langkah berjaga2 sungguh la dorang nih.

kisah 2:
kalau tengah makan kat kedai tetibe ade kucing bawah meja tekena kaki aku, komfrem meja bergegar hasil hentakan kaki aku yang terautomatik ternaik. kalau bernasib malang mungkin terjerit sekali. seperti kejadian di delima tadi, tapi kucing tu lagi berminat kat ayin. dan fyi, ayin juga takut kucing. dapat lak kucing spesis tak makan saman. barb da gi anta jauh2 3 kali. ye 3 kali! die tetap kembali ke meja ktorg. cesh. mmg tak aman nak makan. last2 die cam merajuk jalan slow kebelakang dan duduk diam2. padan muka ko kucing. wekk.

kisah 3:
kisah sya ayin dan kucing. satu hari kitorang balik makan ade kucing penetap setia blok ni yang senantiasa menghantui dari depan surau sampai masa naik tangga pun ikut la kami seperti biasa. sampai depan pintu lift, pintu pun terbuka lepas ditekan butangnya. si kucing penyibuk ni dengan semangat dan lajunya masuk dalam lift.

kami: *berpandangan sesame sendiri* hamboih kucing nih~
kami: kite biar die dalam lift nak?
kami: haha. jom! naik tangga. siyes ar nih? siyes ar.
Bold
dalam masa bebincang nak wat keje kejam tu pintu lift pun tertutup. kucing tu punye muka blur panic taktau nak wat ape. hahaha. dan kami pun naik tangga sambil gelak cam nak mati mengenangkan kejahatan dan kemelampauan.

paling bes? kucing tu da serik. skrg kalau sampai depan lift je die takkan join naik lift da. hehehe.


kisah 4:
zaman kecik2 dulu, kazen2 dan kawan2 kalau nak kenekan aku gune kucing je da cukup leh wat sampai nangis serah kalah.

kisah 5:
da lupe ape cite lagi. anggap da abis je la.


cube tengok ni. tak ke scary tu??? kucing memang menakutkan okk. sekian time kasey


#baki: maaf pencinta kucing sekalian terutama bendito ^_^

8 comments:

farrafarhanna said...

aku suke kisah ko yg no3 tu..
hahahahaa..
nk gelak smapai mati rase..

pengajaran utk dia yg suke ikot org naik lif..

pensukebulan said...

hahaha. mmg best time ever la kenangan besame kucing. tokleh igt weh cite ni mst nk gelak gile aku ngn ayin. haha

misznieda said...

weyh... kucing tuh x serik lg weyh... die naik lg lif.. x mkn smn punye kucing..

pensukebulan said...

haha yeke. mungkin die cume fobia ngn ktorg je.

Anonymous said...

hahaha... klakar seyh.. kucing pon takut ke? tgk garfield tu... comey jurh...

pensukebulan said...

mungkin sbb garfield tu kucing pemalas dan tak kacau org jadi aku ok ngn die.

buddy said...

woih!!! ko kurung kucing tu dlm LIFT??
chisss.
claustrophobic dia.

pensukebulan said...

haha. da siaht balik da. jangan risau =p